Het goede doel herijken: borstkanker is geen modeaccessoire

Roze is hot. Een overvloed van roze producten – stofzuigers, mobieltjes, auto’s, telefoons, bijoux, make-up – vaart wel op de glamour die de afgelopen jaren verbonden was aan Pink Ribbon. Het goede doel bestaat dit jaar 10 jaar, tijd voor herijken van het strategisch beleid. Susan Veenhoff - sinds medio juli jl. de nieuwe directeur - heeft een heldere visie waarbinnen geen ruimte is voor glamour.


Waar staat Pink Ribbon dan wel voor? Geld inzamelen om publieksinformatie te geven over borstkanker en onderzoek te doen naar de ziekte. Jarenlang lukte dat heel goed en werden er miljoenen ingezameld. Maar toen kwam de kritiek: Pink Ribbon gaf te weinig geld uit aan fundamenteel wetenschappelijk onderzoek. Pink Ribbon was ‘te roze’, te glamour.

Ik heb mijzelf altijd mateloos geërgerd aan de glamour waarmee Pink Ribbon omgeven werd en waarmee geen enkel raakvlak met de doelgroep te bespeuren was. De gala’s waar bekend en rijk Nederland acte de présence gaf (met decolleté, zonder borstkanker). Borstkaker werd steeds meer als modeaccessoire geprofileerd. De financiële afdracht van al dat 'roze' naar de stichting was te laag. Eerlijk is eerlijk: dié wijze van marketing heeft Pink Ribbon wel hoog op de Goede Doelen-kaart gezet, maar is niet gepast. Laten we oor en oog hebben voor de insteek van Susan Veenhoff en laten we Pink Ribbon niet vallen, maar (nog meer) steunen. Susan’s visie spreekt mij aan. Stoerder, menselijker, maar ook gedurfd. Chapeau! Zeker een voorbeeld voor andere goede doelen.

[Uit: interview NRC met Susan Veenhoff] 
"Nee tegen geld uit verkoop van alles wat te maken heeft met drank of te veel bloot. Nee tegen het jaarlijkse cosmetica gala. Ja tegen samenwerking en sponsoring waarbij het merk uithoudingsvermogen, sport en stoerheid uitstraalt.[…] Stoer als het dames rugbyteam dat een toernooi in roze tenue speelde: Echte vrouwen in de modder. Dé metafoor voor Pink Ribbon. Niet stoer als in: gevecht en strijd. Want zijn de dames die (dreigen te) bezwijken aan de ziekte dan geen helden?!”